MAX DEIJL HAD EEN INDO KUNNEN ZIJN

MAX DEIJL HAD EEN INDO KUNNEN ZIJN Het is deze paasmaandag niemand in Nederland ontgaan dat een regionale club de nationale bekerfinale heeft gewonnen. Go Ahead Eagles uit Deventer was de gelukkige. Voor het eerst in haar bestaan is het deze club gelukt een prijs te winnen op het hoogste voetbalniveau. Max Deijl is de aanvoerder van Kowet - zoals de club in de volksmond wordt genoemd - en werd als eerste geïnterviewd na de wedstrijd door een verslaggever van de tv. Deijl reageerde op de vraag wat hij van het resultaat vond met een ‘prima’. De overenthousiaste verslaggever die zich in een veel meer euforische staat bevond dan aanvoerder Deijl vond de reactie eigenlijk heel vreemd, want het was toch de allereerste keer dat de club in haar bestaan zo iets groots won. Een meer uitgelaten reactie zou volgens de interviewer meer op zijn plaats zijn. De supporters van Kowet waren met 30.000 meegereisd en waren dus in groten getale lijfelijk aanwezig om de club te zien winnen. En tijdens de uitzending werd zo nu en dan overgeschakeld naar locaties in Deventer waar op pleinen en kroegen te zien was dat de mensen daar al hotsend en kotsend de wedstrijd beleefden en uiteindelijk dus in dolle vreugde de overwinning vierden.

Maar Deijl analyseerde rustig met volzinnen de wedstrijd en besprak in alle rust de overwinning van zijn team.

‘Prima’ zou ik ook gezegd kunnen hebben in zijn situatie. Ik merk dat in mijn omgeving nog wel eens vreemd wordt opgekeken als bijvoorbeeld in een restaurant een fantastische maaltijd is voorgeschoteld en desgevraagd ik die beoordeel met ‘prima’. Prima is immers voor mij het hoogste wat iemand als erkenning kan krijgen. Ik denk dat ik dat vroeger van huis uit heb meegekregen, maar dat weet ik niet zeker. Woorden als ‘formidabel’, ‘excellent’ ‘ het beste van het beste’ en soortgelijke bewoordingen komen nooit uit mijn mond. Of het zou moeten zijn maar dan als cynisch of sarcastisch bedoeld. Wanneer in een restaurant een zozo maaltijd is voorgeschoteld en wordt gevraagd, of ik er van had genoten. Als ik die euforische woorden in mijn mond neemt weet ik zelf dat in zo'n restaurant nooit meer terugkom. Maar ik laat de ander dan wel in zijn of haar waarde.

Terugkomend op de voetballer en het Indisch zijn. De aanvoerder Deijl lijkt ook nog qua uiterlijk op een Indo, en wie weet is hij het ook. Hopelijk wordt hij dan ook nog benaderd voor het Indonesische elftal waar ik de resultaten nu op de voet volg en in de hoop dat zij het WK volgend jaar gaan halen. Maar bovenal respect voor de mooie volzinnen die hij – en dat doet hij in elk interview wel – uitspreekt, want daarvan kan ik heel erg van genieten. Wars van euforie en gekte gewoon goed uit je woorden komen. Dan is voetbal ook leuk om te zien en te ervaren. Het is leuk dat zo’n voetballer op deze wijze bijdraagt aan leuke tv. Net zoals in politieke- en andere praatprogramma’s ik geniet van goede verhalen. En hoewel niet iedere politicus of politica goed van de tongriem is gesneden; er zitten echt goede tussen. Of je het wel of niet met hen qua opvatting eens bent.

Tot slot – in de hoop dat Max Deijl een indo is, maar zo niet geen man overboord - het is natuurlijk wel zo dat ik mij graag identificeer met anderen die succes hebben. Dat is voor mij niet altijd even makkelijk, want het spiegelen aan machthebbers of aan mensen die heel veel geld hebben - en helaas is dat vaak aan elkaar verbonden- dat lukt mij niet. Ik denk eerder dat ik blij ben dat ik niet in hun schoenen sta, ook al hebben zij aanzien, macht en geld. Liever zie iemand als een Deijl als boegbeeld. Want het is fijn om bij de winnaars te horen, toch en het komende jaar is de beker in handen van een Indo (– like).

trots op ons aanpassingsvermogen en ons streven naar uitmuntendheid in elk aspect van onze service. Ontdek wat wij te bieden hebben en zie hoe wij kunnen bijdragen aan jouw succes.